Chegou o último día da nosa viaxe, hoxe pasámolo moi ben nun lago, realizando diversas competicións e pola tarde na despedida que nos fixeron na cea. É unha pena pero todo o bo remata algunha vez.
Orixinal maneira de celebrar esta data, paseando polas montañas polacas. So houbo un pequeno problema: CHOVÍA e CHOVÍA e CHOVÍA así que tivemos que suspender a subida en telesilla a unha das famosas montañas e tivemos que conformarnos con ver un dos máis importantes trampolíns de salto de ski e o lugar onde naceu e vive Adm Malysz, varias veces campeón mundial de salto de ski. Para esquecer o mal tempo fomos xogar aos bolos e quedamos asombrados dos strikes de Gabriel e non digamos nada do estilo de Darío, que foi capaz de gañar aínda coa perna escaiolada. As rapazas tampouco o fixeron nada mal.
Hoxe tivemos un día moi longo pero interesante. Primeiro visitamos Cracovia, unha cidade preciosa, con moitas cousas que ver e un calor terrible, así que camiñamos e camiñamos,... e quedamos esgotados pero felices de estar alí. Pola tarde chegou a tronada, menos mal que nos tocaba baixar ás minas de sal de Wieliczka, e como estabamos baixo terra non nos enteramos de si chovia ou non. Volvimos a botar toda a tarde andando ao longo de tres kilómetros de galerías, consideradas patrimonio da humanidade pola UNESCO. Cando chegamos de volta a Pszczyna xa era bastante tarde, así que mañá seguiremos contándovos. 
Canto traballamos hoxe! Xa empezamos á mañá, os alumnos amosando as súas dotes artísticas creando con barro as súas esculturas, e os profesores reunidos elaborando tremendos e serios documentos. Ese gran esforzo merecía unha recompensa, por iso, os alumnos e alumnas participaron, e algúns gañaron, nunha 'ginkana' no parque da cidade e, mentras tanto, o profesorado facía unha pescuda por Pszczyna buscando aqueles obxectos que pola súa significación e importancia merecían ser transportados, co permiso de Lufthansa, ata o noso pobo, para permanecer como recordos imperecedeiros da nosa estancia nesta cidade.
Despois de moito loitar para que nos fora internet, socorro Raquel, conseguimos facer o que sabiamos que había que facer pero que polo cansancio non se nos ocurría, Solucionados os problemas técnicos xa podedes ver o que fixemos hoxe: recibíronnos na escola, déronnos agasallos, invitáronnos a comer, visitamos o concello, coñecimos un museo no que nos ensinaron como eran as granxas antes neste país, vimos os famosos bisontes e, por fin, descansamos, creo que para un día non está mal.
Perdoade o retraso en informarvos e en subir as fotos, pero onte chegamos moi tarde e non había ánimos para poñernos a escribir, nin a subir as fotos, pero xa tedes as fotos como sempre e a viaxe foi moi longa pero sin ningún problema, Dario foi tratado coma un rei, non sei se se acostumbrará e esperará ser tratado sempre así.
