Pszczyna. Sexto largo. (Venres 18 de xuño)

8:00. Instituto de educación secundaria de Pszczyna.

O profesorado traballa no deseño das actividades do próximo curso. O alumnado recibe unha clase sobre o tema da arquitectura polaca feita a base de madeira.

SOFIA: A sala da miña casa é como de aquí a alí. E a da túa?

DANI: Eu vivo nun piso polaco. Sabedes como é un piso polaco? (...) Un piso polaco é un piso de aquí a aí. E xa pasaches pola sala, polo salón, polos tres dormitorios e a cociña.

11:30. Xantar.

Xarope de amorodos de postre. Justina tomou dous vasos.

ISABEL: Despois de sete días acábome de decatar de que o comedor e o salón de actos son o mesmo, están na mesma sala!

12:30. Excursión ao parque tecnolóxico Dam in Laka.

Dominica puxo traxe de astronauta. Paseo polo dique de tres quilómetros do encoro que dá de beber a Silesia.

SOFIA: Non entendo como aos polacos lles costa tanto falar o lituano se é o mesmo ruido!

16:30. Hora de ir de compras para levar recordos á familia.

Camisetas, bisontes (de peluche), figos confitados, máis camisetas, marmelada de cereixas, un óleo dun artista local, ámbar, "woaiuwa udilf z faovicja" en bote de cristal -aínda así non saberemos o que é ata que o probemos-, ámbar con mosquito, xarope de árbore, paté de setas...

-Non mercas nada, Nuria?

-Perdoa, Dani, pero mercaches un dragón feísimo.

-Si, pero imaxina que chegas á casa e vive.

-Pero ti dáste conta do que acabas de dicir?

18:30. Cea de despedida.

Presiden o tenente de alcalde e o concelleiro de economía. Lugar: "Kuchinia i Wino", seguramente o lugar máis elegante da vila ao que a xente acudiu coas súas mellores galas. Discursos de despedida, entrega de regalos aos convidados, bicos, abrazos e copiosas lágrimas.

-Non me aclaro con isto dos bicos. Cantos se supón que hai que dar?

-A min pásame igual, a metade das veces parece que fago un break dancing.

-Si e non sei cales dan o primeiro bico pola esquerda. Nunha destas chocas de fociños contra alguén.

-Sabedes como é? Os lituanos dan un bico, os galegos damos dous e os polacos dan tres.

-Lituania 1, Galicia 2, Polonia 3. Parece o marcador dalgún deporte.

(...)

- Viches o Headmaster? Como nos bicou a todos os extranxeiros, as profesoras de aquí metéronse con el e foinas bicando a todas unha por unha.